جنگ گاو یا گاو بازی از مسابقات سنتی و بومی روستاهای گیلان است. ورزای جنگی گاو نر قوی ویژه ای است که به منظور مبارزه با حریف تربیت می شود. ورزا را معمولا در مکان تاریک می بندند و ترتیبی می دهند تا به جز صاحبش نبیند و ضمنا غریبه ها را به شاخ گیرد. شب قبل از جنگ، نوک شاخ حیوان را با سنباده می سایند و به منظور مشتاق کردن حیوان به مبارزه، به شاخ های او سیر خام می مالند. ضرب المثل: تی شاخه سیر واسئیدی، ترا به میدان تاودئیدی، از همینجا نشات گرفته است. هر جنگ گاو لا محاله به کشته شدن یکی از حریفان منتهی خواهد شد. گوشت ورزای مغلوب را فی المجلس تقسیم می کنند لیکن به شاخ ورزای پیروز روبان بسته و به او برم (جایزه) می دهند. برم علی الرسم جنسی یعنی برنج، جو یا پارچه است. ورزای جنگی قیمتی است. صاحب ورزای پیروز اجازه دارد دوران کند یعنی از تماشاچیان به فراخور جیبشان پول بگیرد.