قرارداد اجاره گاو میان ارباب و رعیت در دوره ارباب و رعیتی را تراز می گفتند. ارباب یا شهروند ماده گاوی را که خود می خرید به موجب قرارداد به رعیت می سپرد. رعیت تعهد می کرد سالانه مقدار مشخصی روغن، خرشه، شیر، کره، ماست و پنیر از بابت بهره برداری از گاو به صاحب آن بپردازد. سود سالانه که بموجب قرارداد نصیب مالک می شد تراز تراز نام داشت و اگر گاو گوساله می زائید گوساله نیز خود به خود و به طور سنتی مشمول قرارداد تراز می شد.