شهرستان رودبار در جنوب رشت و در ساحل چپ سفیدرود قرار دارد. از شمال به کهدم و از مشرق به شفت و از جنوب به قزل اوزن و طارم محدود است و راه رشت قزوین از کنار آن می گذرد. کوهپایه رودبار که معمولا آن را برای تشخیص از رودبار قزوین، رودبار زیتون یا پیلده رودبار یا پیله رودبار می گویند بزرگترین زیتونستان کل کشور است و جنگل های زیتون به آن اهمیت کشاورزی و صنعتی خاص بخشیده است. در دره های رودبار و رحمت آباد متجاوز از یک میلیون اصله درخت زیتون غرس است. درخت های زیتون اولیه را به روایتی عده ای همراه تیمور لنگ به شام رفته بودند از آنجا آوردند. در رودبار روغن زیتون و صابون زیتون تهیه می شود. سابق بر این به همت دو نفر یونانی به اسامی م.م. گوسیس و تئوفیلاکتوس یک کارخانه روغن کسی زیتون دایر شده بود که بعدها به دلیل افزایش حق گمرکی روغن زیتون از سوی حکومت روسیه تعطیل شد. اما در حال حاضر کارخانه روغن کشی کاملا مجهز دیگری در ناحیه گنجه رودبار و واقع در کنار جاده رشت به قزوین سرگرم فعالیت می باشد. کارخانه روغن کشی گنجه رودبار تحت نظر وزارت دفاع ملی کار می کند و محصولات آن نیز مستقیما به سازمان نظامی اتکا ارسال می گردد. شهرستان رودبار با 231 پارچه آبادی به هفت دهستان: بلوکات دارای 20 پارچه آبادی، پیرکوه با 21 پارچه آبادی، حومه با 10 پارچه آبادی، خورگام با 40 پارچه آبادی، رحمت آباد با 74 پارچه آبادی، رستم آباد با 23 پارچه آبادی و فاراب با 43 پارچه آبادی تشکیل شده. رودخانه قزل اوزن که در نزدیکی سد منجیل با رودخانه شاهرود یکی شده و پس از عبور از پل منجیل سفید رود نامیده می شود تقریبا وسط این بخش جریان دارد. مرکز قصبه رودبار زیتون در 77 کیلومتری جنوب رشت است و از سه محله یا در حقیقت از هشت آبادی تشکیل یافته است. مهم ترین آن ها عبارتند از: نوجوکامبرالیزه معروف به بالا محله، خلسرو گزن سرخن معروف به میان محله، دوگاهه، لاکه، تکلیم و دارستان معروف به پایین محله. زیتون، روغن زیتون و صابون زیتون از مهم ترین اقلام صادراتی رودباراست.